کاشت مو بسرعت در پنجاه سال گذشته که از معرفی این تکنیک گذشته است پیشرفت نموده است …
گسترش این ابداعات و پیشرفت ها برخی موارد شامل علوم پایه همانند فیزیولوژی و بیوشیمی ماهیت مو نیز می شود. بطوریکه همزمانی که تحقیقات علم بیوشیمی در ارتباط با کشف سیگنال های هورمونی و بیومولکولار مرتبط با تحریک رشد یا ریزش مو در حال انجام است ، علوم دیگر نیز تمرکز خود را بر کشف اسرار بافت شناسی پیاز موها و ساختار مو گذاشته اند.
با آزمایشات همزمان تأثیر مواد شیمیایی و مطالعات و معاینات فیبرهای مو در زیر میکروسکوپ های قوی کشفیات زیادی در ارتباط با ساختار پیچیده موها و تفاوت های آن در نژادهای مختلف حاصل گشته است. بطوری که بر پایه این تحقیقات مشخص شده است که بهتر است موها در گروه های نژادی مختلف مورد مطالعه قرار گرفته و باید از یک طبقه بندی کلی برای مو در انواع متفاوت نژادهای انسانی پرهیز شود.
سه گروه نژادی اصلی در این دسته بندی ها مشخص شده اند که شامل نژاد آسیایی ،آفریقایی و قفقازی می باشد. تفاوت های نژادی مو زمانی خود را نشان می دهند که ساختار موها با توجه به اختصاص هر فرد به یکی از این سه گروه اصلی مورد ارزیابی قرار گیرند ، تفاوت هایی که شاید در نتایج کاشت موی طبیعی اثر گذار باشند.
موهای سر در زیر میکروسکوپ از یک لایه بیرونی که با فلس های متعدد پوشیده شده است تشکیل یافته است ، به این فلس ها ، “کوتیکول” گفته می شود. کوتیکول ها از کراتین ساخته شده اند ، همان پروتئینی که در پوست و ناخن نیز یافت می گردد. وظیفه اصلی کوتیکل ها ، محافظت از لایه داخلی ساقه موها تحت عنوان “کورتکس” می باشد.
کورتکس قسمتی است که رشد مو در آن اتفاق می افتد. زمانی که با موها بدرفتار می شود مثلاً شانه کردن شدید موها یا استفاده از مواد شیمیایی آسیب رسان مانند دکلره ، این کوتیکول ها هستند که آسیب می بینند و یکپارچگی خود را از دست می دهند بصورتی که باعث آسیب به کورتکس می گردد. که میزان این آسیب ها در نژادهای مختلف متفاوت است.
برخی از تفاوت های میکروسکوپی ساختار موها در نژادهای مختلف از این قرار است :
سطح مقطع موها در نژاد آسیایی کاملاً گرد (دایره) و قطر آن بسیار زیاد است ، در حالی که سطح مقطع موها در نژاد آفریقایی بیضی و درجات متغییری از قطر موها را شامل می شود. نژاد قفقازی ( که اکثر ایرانیان در این دسته قرار می گیرند) موهایی بین موهای آسیایی و آفریقایی دارند.
در طول موها نیز ، موی آفریقایی از حالت مجعد تا فردار متفاوت بوده ولی موهای آسیایی عموماً صاف بوده و هیچ فر یا موجی ندارند و موهای قفقازی عموماً صاف با یک موج یا فر خفیف در طول موها می باشند. از نظر مقاومت موهای آفریقایی بیشترین احتمال شکستگی در طول را نسبت به موهای قفقازی و آسیایی دارند. موهای آفریقایی به واسطه تجعد یا فری که دارد در نتیجه کاشت مو هم مزایا و هم معایبی دارد:
موهای مجعد بواسطه عدم مشخص بودن زاویه خروجی آن ها از پوست ممکن است برداشت مو به روش FIT را بسیار سخت نموده و اصطلاحاً موهای کات شده (پرت موها) را افزایش دهد، اما از طرفی نیز چنانچه با روش FUT کاشت مو انجام شود که آسیب موها کمتر است ، نتیجه نهایی بسیار بیشتر و پر تراکم تر از موهای غیر مجعد از لحاظ پوشش کف سر خواهد بود.
در مورد کاشت ابرو نیز این نکته صحیح است که هرچه موها نازکتر باشند نتیجه طبیعی تر است ، اما موهای ضخیمتر موجب نتایج پرتراکم در کاشت ابروی طبیعی خواهند شد.
جالب است بدانید تحقیقات نشان داده اند که شکل و حالت موها در سطح مقطع پیاز مو در واقع در نیمه تحتانی پیاز مو برنامه ریزی می شود و به سطح پیاز مو و پوست مربوط نمی شود ، که این حقیقت باعث می شود موهایی که از ناحیه دهنده (بانک مو) برداشت می شوند در هر ناحیه که کاشت می شوند نیز همان حالت و جنس را حفظ کنند. (البته موهای کاشت شده در ناحیه ابرو در کاشت ابرو بعد از گذشت تقریباً دو سال به موهای ابرو شباهت بیشتری پیدا می کنند ، البته حتی موهای فر و مجعد در نتیجه کاشت ابرو تأثیر منفی نخواهند داشت چرا که کلاً طول ابروها بیش از ۱-۲ سانتیمتر نخواهد بود تا موها بخواهند حالت فر یا مجعد خود را نشان دهند).
لایه بیرونی و داخلی ساقه مو به هم متصل و چسبیده اند همانطور که لایه های داخلی تنه درخت ها به هم چسبیده اند.
لایه بیرونی حجم موها را ایجاد کرده و لایه های درونی حالت و شکل موها را ایجاد می نماید. همچنین در بررسی طولی موها نیز این پیوستگی در لایه های درونی و بیرونی در کل طول مو به چشم می خورد ، در زیر میکروسکوپ الکترونی این فیبرها مشابه یک کابل برق قطورند که از پیچیدن چندین سیم نازک طولی به دور یکدیگر تشکیل شده اند .
نهایتاً باید گفت که در کاشت موی طبیعی و نیز کاشت ابرو باید تکنیک و نوع ایجاد پوشش بر اساس فاکتورهای نژادی و نوع جنس و حالت موها انتخاب گردد تا بهترین نتایج را بدنبال داشته باشد.