نکروز بعد از کاشت مو

نکروز بعد از کاشت مو یکی از عوارض نادر عمل پیوند مو است که ممکن است برای برخی از افراد اتفاق بیفتد. نکروز سیر بهبودی غیر معمول ناحیه کاشت است و ممکن است منجر به تخریب یک قسمت از این ناحیه و عدم رشد موهای آن قسمت به‌صورت سکه‌ای شود.

با توجه به این که نکروز کاشت مو یک عارضه نادر است و تعداد کمی از افراد به آن مبتلا می‌شوند اما اطلاع از علائم نکروز، نحوه به وجود آمدن، پیشگیری و درمان آن بسیار مهم است که متقاضیان کاشت مو باید از آن اطلاع داشته باشند به همین دلیل در ادامه به طور کامل درباره این مبحث توضیح داده‌ایم.

نکروز کاشت مو چیست؟

هر جراحی خطرات و عوارض جانبی خود را دارد که یکی از عارضه های نادر اما جدی که می تواند پس از جراحی کاشت مو رخ دهد، نکروز پوست سر است. مهم است که از علائم نکروز پوست سر آگاه باشید زیرا مداخله زودهنگام می تواند به به حداقل رساندن ناحیه آسیب دیده و کاهش آسیب بیشتر به نتایج جراحی کمک کند.

نکروز ممکن است در حین عمل کاشت مو و یا بعد از عمل پیش آید. علت این رویداد به درستی مشخص نیست اما برخی متخصصین کاشت مو احتمالاتی از جمله ارتباط با مصرف سیگار و قلیان، حساسیت به اپی نفرین داروی بی‌حسی یا تراکم بالای کاشت مو را بیان می‌کنند و راه‌حل آن کاشت مجدد مو روی ناحیه مذکور بعد از گذشت زمان مناسب از عمل اول می‌باشد.

برای مداخله به موقع، آگاهی از علل موقعیت و نحوه درک آنها مفید خواهد بود. اگرچه کاشت مو ممکن است یک روش جراحی ساده به نظر برسد، اما در واقع ساختار بسیار پیچیده ای دارد و به دنبال این روش، ممکن است برخی از عوارض وجود داشته باشد. در ادامه جزئیات نکروز پوست سر، علل آن و نحوه درمان آن را بررسی خواهیم کرد بنابراین برای یافتن همه چیزهایی که باید در مورد آن بدانید تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.

علل به وجود آمدن نکروز بعد از کاشت مو

نکروز بعد از پیوند مو به دلیل از بین رفتن سلول‌های پوست و ساختارهای زیر سر رخ می‌دهد. نکروز که یک اسکار بر جای می‌گذارد و ناحیه را بدون مو می‌کند، از نظر پزشکان یکی از جدی‌ترین عوارض جانبی کاشت مو است.

زمانی که پزشکان بخواهند در مدت‌زمان کوتاهی به بهترین نتیجه برسند، ممکن است نسبت بیشتری از پیوندهای فولیکول مو را در یک ناحیه کوچک بیش از حد کاشت کنند تا ضخامت موی بالایی تولید کنند؛ اما در عمل برعکس این اتفاق می‌افتد. هنگامی که بسیاری از ریشه‌های مو در یک ناحیه کوچک جمع می‌شوند، جریان خون مختل می‌شود و میزان اکسیژن موردنیاز برای تغذیه کاشت مو کاهش می‌یابد.

کاشت گرافت‌های مو با فاصله بسیار کم

پس از کاشت مو، تقریباً همه بیماران می‌خواهند موهای زیادی داشته باشند، اما انجام این کار همیشه عملی یا عاقلانه نیست. جراح باید تراکم احتمالی عمل را به بیمار توضیح دهد.

با این حال، برخی از جراحان بی‌تجربه هستند و از آسیب‌هایی که می‌تواند این کار به بیمار وارد کند اطلاع ندارند. جراح باید برش‌های ریز زیادی ایجاد کند تا بخواهد گرافت‌های مو را به صورت متراکم در ناحیه طاسی ایجاد کند.

به دلیل آسیبی که به پوست وارد می‌شود، ظاهر یک زخم بزرگ با بریدگی‌های کوچک متعدد نزدیک به هم به خود می‌گیرد. بافت به‌طور جبران‌ناپذیری آسیب می‌بیند و خون‌رسانی به ناحیه مسدود می‌شود.

به یاد داشته باشید که نکروز پوست سر یک بیماری مادام‌العمر ‌است. هیچ‌گونه رشد مو در آنجا وجود نخواهد داشت، حتی از کاشت فولیکول‌های موی جدید. به نتایج کاشت مو آسیب جبران‌ناپذیری وارد می‌کند. برای بهبود زخم، بافت باید توسط جراح برداشته شود.

ایجاد برش‌های عمیق هنگام پیوند مو

باز هم، بی‌تجربه بودن جراح در این مورد منجر به ایجاد نکروز پوست سر پس از کاشت مو می‌شود.زمانی که جراح نتواند محل زخم را به درستی ببندد، موضوع مشابهی پیش می‌آید.

علاوه بر این، این موضوع می‌تواند منجر به جریان خون کمتر در ناحیه شود که منجر به نکروز در اطراف زخم جراحی می‌شود. در نتیجه بهبودی بیشتر طول خواهد کشید.

سیگار کشیدن

ترک سیگار برای بیماران قبل و بعد از جراحی کاشت مو توصیه می‌شود. این موضوع به خاطر این است که مواد موجود در دود پتانسیل باریک کردن عروق خونی را دارند. در نتیجه دسترسی زخم جراحی به اکسیژن و مواد مغذی محدود خواهد شد. در نتیجه شما دچار نکروز پوست سر خواهید شد.

ضربه به سر

ضربه به پوست سر ناشی از برداشتن گرافت‌های مو از ناحیه اهداکننده است. پس از کاشت موی استخراج واحد فولیکولی، باعث آلوپسی سیکاتریسیال و نکروز پوست سر در محل اهدا شد.

مرکز پوست سر معمولاً نکروز پوست سر را تجربه می‌کند زیرا جریان خون کمتری در آنجا نسبت به سایر قسمت‌های پوست سر وجود دارد. علاوه بر این، بیماران آلوپسی آندروژنتیک عروق خونی، روند تشکیل عروق خونی را کاهش داده‌اند، آن‌ها اکنون در معرض خطر بیشتری برای ایجاد نکروز پوست سر هستند.

جلسات اضافه برای کاشت مو همچنین می‌تواند خطر ابتلا به نکروز پوست سر را افزایش دهد. همچنین بیماران مبتلا به دیابت در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به نکروز پوست سر هستند.

درمان نکروز پوست سر بعد از کاشت مو

یک جراح یا سایر متخصصان با دانش گسترده در این زمینه فقط باید جراحی کاشت مو را انجام دهند زیرا هر چیزی کمتر ممکن است اشتباه کند و گزینه‌های بهبودی محدودی برای بیماران باقی بگذارد. نکروز که ۵ درصد از بیماران تحت عمل جراحی ترمیم مو را تحت تأثیر قرار می‌دهد، با از بین رفتن ساختارهای پوست و سلول‌های زیر پوست سر ایجاد می‌شود.

همان‌طور که قبلاً گفته شد، نکروز یک وضعیت وحشتناک است که با انتخاب یک جراح ماهر و انجام تمام اقدامات احتیاطی برای تمیز نگه داشتن پوست سر، می‌توان از آن جلوگیری کرد.

اگر علل را بررسی کنید، متوجه می‌شوید که در نهایت بیمار یا جراح مسئول است. برای جلوگیری از نکروز پوست سر پس از کاشت مو، حتما این مراحل را دنبال کنید.

پس از کاشت مو، تکنیک جراحی ضعیف و جراحان کم تجربه از عوامل اصلی نکروز پوست سر هستند. جراحی را پیدا کنید که انتظارات واقع بینانه را به شما منتقل کند و ادعاهای نادرست نداشته باشد. یک جراح ماهر تلاشی برای دستیابی به تراکم غیرطبیعی بالا از طریق کاشت موی متراکم یا خطر آسیب رساندن به رگ‌های خونی اصلی زیرین نمی‌کند.

پس از کاشت مو، باید حداقل به مدت ۱۰ روز از نوشیدن مشروبات الکلی و استعمال دخانیات خودداری کنید زیرا بر گردش خون شما تأثیر می‌گذارد و منجر به نکروز پوست می‌شود. برای کاهش خطر عفونت در پوست سر، باید مطمئن شوید که زخم جراحی تمیز و خشک است. نکروز همچنین می‌تواند توسط عفونت ایجاد شود.

اثربخشی و ایمنی اسپری نیتروگلیسیرین موضعی در پیشگیری از نکروز پوست سر در مطالعات متعدد نشان داده شده است. با گشاد کردن رگ‌های خونی و افزایش جریان خون از بروز نکروز جلوگیری می‌کند.

نکروز بانک مو در عمل پیوند مو

نکروز پوست سر به دلایل مختلف رخ می‌دهد. این می‌تواند روی پوست در ناحیه گیرنده، معمولاً در ناحیه مرکزی پوست سر تأثیر بگذارد که به دلیل عروق ضعیف، برش‌های بسیار عمیق، شکافتن متراکم محل‌های گیرنده، سیگار کشیدن و الکل و دلایل دیگر باشد.

مشکل نکروز به ناحیه گیرنده محدود نمی‌شود همچنین می‌تواند در ناحیه اهداکننده (بانک مو) به دلیل ضربه ناشی از استخراج فولیکول‌ها از ناحیه ایجاد شود. صرف‌نظر از این، نکروز پوست سر بسیار نادر است.

با یافتن جراح مناسب و دارای مجوز بورد و پیروی از دستورالعمل‌های مراقبت‌های بعد از جراحی می‌توان از آن پیشگیری کرد. متأسفانه هنگامی که توسعه یافت، راهی برای رفع کردن آن وجود ندارد جز این که جراح باید بافت نکروز را بردارد.